De excuuspost

Waar moeten we beginnen? Er zijn tussen de trips naar Tallinn en Sint-Petersburg veel leuke activiteiten gepasseerd die we met jullie willen delen. Deze, samen met de groepswerken, hebben ervoor gezorgd dat we niet de tijd hadden om de blog up-to-date te houden. We nemen jullie mee op een 2-daagse hike, vullen onze maag met 'la cuisine française', introduceren jullie tot het 'local family'-program en.....ja ja misschien valt er wel iets lezen en zien van de Aurora Borealis,  beter gekend als het Noorderlicht. Hier gaan we!

's Avonds is meestal het moment waarop er aan de blog wordt gewerkt. Als de avonden worden opgevuld met andere activiteiten betekent dat natuurlijk dat er geen nieuwe blogupdates worden geschreven. Eén van de avonden hebben we bijvoorbeeld een Franse avond, of beter Soirée Française, gehouden. Deze avond werd uitgedacht door onze Franse vrienden Johann (kotgenoot van Ward), Eloïse (Leen haar kotgenote) en Baptiste (de vriend van Eloïse die op bezoek kwam). Dankzij Baptiste, de koerier van dienst, kwamen er Franse gerechten op tafel met bijhorende Franse wijn. Franse saucisson, camembert, quiche enz. Het was er allemaal. En natuurlijk, voor een keer werd het Engels ingeruild voor het Frans. 

Ook de avond erop was er geen moment in het tijdschema dat zei 'blog schrijven'. We besloten namelijk om de volgende middag goed gepakt met de fiets richting Taipalsaari te gaan. Misschien zegt de naam Taipalsaari jullie iets. Het was namelijk niet de eerste keer dat we die richting uitgingen. Deze keer zouden we er geen hike trip van maken, maar een 2-daagse bike-hiketrip. Het startpunt van de wandeling bevond zich namelijk op zo'n 20 km van onze woonplaats. En hoe kan je die 20 km beter overbruggen dan met de fiets? Toch? Met een rugzak is dat natuurlijk wel al iets lastiger.... 

Alhoewel we probeerden om zo veel mogelijk mensen mee te krijgen, was er slechts één iemand, Jan een Duitser, die de tijd had om ons te vergezellen tijdens de eerste dag. In totaal gingen we zo'n 20 km wandelen over de twee dagen, waarvan we 12 km nog op de eerste dag moesten zien af te leggen om onze overnachtingsplaats te bereiken. Aangezien we pas later konden vertrekken dan gepland, ging het een race worden tegen de ondergaande zon. Zouden we onze slaapplaats nog bereiken voor het donker werd of niet?

Na zo'n 9 km gewandeld te hebben, namen we afscheid van Jan. Hij kon jammer genoeg niet blijven overnachten in het bos. Op dat moment hadden we nog een goede 3 km voor de boeg en de donkerte nam alsmaar toe. De laatste 1,5 km was dan ook een tocht door het donker. Gelukkig hadden we een licht mee, anders was het zo goed als onmogelijk geweest om de markeringen te vinden. Het feit dat de laatste honderden meters door het midden van het, soms moerassige, donkere bos liepen, maakte het er niet beter op. Het scheelde niet veel of we hadden zelfs onze overnachtingsplaats voorbijgelopen. 

Aangekomen aan de schuilplaats stelden we twee dingen vast: 1) er was zo goed als geen houtvoorraad 2) het begon te miezeren. Punt twee konden we niet veel aan veranderen. Dat is het risico dat je neemt. We konden enkel hopen dat het zou stoppen, of zeker en vast niet verergeren. Voor punt één zat er maar één ding: zelf hout gaan verzamelen en hakken. We hebben er goed op moeten inhakken met die botte bijl. Genoeg hout verzameld, konden we beginnen met het vuur aan te maken en ons avondmaal voor te bereiden. Zat het vlees toch zeker niet nog in de rugzak van de naar huis gekeerde Jan? Het werd dus ongewild een vegetarische maaltijd. 

Na een fris nachtje in het bos was het tijd om het resterende traject van de 20 km lange trip te doen. Er restte ons nog zo'n 8 km te wandelen en dan was er natuurlijk ook nog de fietstocht terug naar Lappeenranta. En aangezien er nog naar school moest worden gegaan, kon er niet lang getreuzeld worden. Het was wel raar het gevoel om 's morgens wakker te worden en eindelijk te kunnen zien waar je eigenlijk hebt overnacht.

Eén van de dingen die iedereen wil gezien hebben is natuurlijk de Aurora Borealis, ofwel het Noorderlicht. De magie van de noorderlichtfoto's op internet of de beelden van Tom Waes spreken natuurlijk tot ieders verbeelding. Velen zetten het zien van het Noorderlicht dan ook op hun bucket list en wij zijn daar geen uitzondering op. Zowat iedere uitwisselingsstudent moet hier een of andere applicatie hebben die waarschuwt voor hoge activiteit. En na enkele lange avonden of vroege ochtenden kunnen we zeggen: we hebben het gezien!

Daarnaast is ook het 'local family'-programma van start gegaan. Zoals de naam het zegt, wil dit programma de uitwisselingsstudenten in contact brengen met lokale families. Hierdoor kunnen wij iets bijleren over de Finse cultuur, maar hopen wij ook de Finse families iets te kunnen leren over België. We zullen in de komende posts vertellen over onze ervaringen met dit leuke initiatief.

Vorige week was er ook bezoek uit België. Na een goede maand elkaar niet in het echt (er is natuurlijk Skype) te hebben gezien, kon Ward drie dagen lang Lappeenranta tonen aan zijn ouders.


Tijdens hun bezoek hadden mijn ouders geluk. Het erg zonnige weer nodigde uit om een fietstocht te maken, wat we dan ook gedaan hebben. De vrij vlakke 50 km lange trip rond een deel van het Saimaameer was een ideale en sportieve manier om hen te laten kennismaken met de omgeving - Ward


Voilà we zijn aan het einde gekomen van de tweede post in drie dagen tijd. Hopelijk hebben jullie nu een beter beeld van welke toffe activiteiten er ons van weerhouden om te schrijven. Tot slot nog een compilatievideo van enkele activiteiten die we de afgelopen weken hebben gedaan.

Groetjes vanuit het 6 graden warme Finland

Tallinn Trippin'

Dag volgers allemaal,

jullie zien het hoogstwaarschijnlijk aan de frequentie van ons posts, dat we hier drukke tijden beleven. Hoor je ons klagen? Zeker niet! Bij deze is het echter wel weer eens tijd voor wat nieuw kijk-en leesvoer om jullie op de hoogte te houden van onze avonturen. Laten we daarvoor even terugkeren in de tijd, naar vrijdag 23 september.

Het is iets over 7 's morgens wanneer we, met kleine oogjes, kunnen vertrekken met de bus. Niet iedereen geraakte die ochtend even vlot uit zijn bed, waardoor we niet om 7 uur stipt (zoals de Finnen het graag hebben) konden vertrekken. De busrit richting Helsinki zou zo'n drie uur duren. Genoeg tijd dus om de ferry van 11u30 te halen met bestemming Tallinn. De hoofdstad van Estland én natuurlijk de stad van het goedkopere dranksegment, welbepaald alcoholische dranken. De Finnen steken de Finse Golf dan ook wel eens over om hun drankvoorraad aan te vullen. Gemakkelijkheidshalve wordt de toegelaten hoeveelheid drank aangegeven op het ferryticket.

Na een 2,5 uur durende boottocht konden we voet zetten op Estse bodem. Uit de boot, in de bus was het voor een tour doorheen de stad. Eindbestemming van de rit was de Tallinna Teletorn, ofwel de televisietoren van Tallinn. De 314 m hoge toren (antenne inbegrepen) is het hoogste gebouw in Estland. Het werd gebouwd om de radio-en tv-verbindingen te verzorgen voor de Olympische spelen in Moskou in 1980. Vandaag de dag wordt hij nog steeds gebruikt voor televisie-uitzendingen. Met ce lift, een trap hebben we niet gevonden, kan je omhoog naar het uitzichtplatform op zo'n 170 meter boven de grond. Van daaruit heb je een mooi overzicht over 'the Old Town', de haven, de zee en de kleine eilandjes voor de kust. Op zeer heldere dagen zou het zelfs mogelijk zijn om Helsinki te zien. Leuk extraatje bij de toren waren de kijkgaten, waarmee je 170m recht naar beneden kan kijken. Al was het toch even verschieten, wanneer de grond onder je voeten verandert in een dieptezicht.

Na het bezoek aan de televisietoren ging het richting ons hostel, gelegen in het oude stadsgedeelte. Een betere ligging kon gewoon niet. Dat stelden we toch vast tijdens de rit naar het hostel. Groot is het contract tussen het nieuwe stadsgedeelte en het oude stadsgedeelte. Het oude stadsgedeelte is dan ook een prachtig stukje bewaarde geschiedenis. Veel van de stad konden we jammer genoeg niet zien tijdens onze eerste avond, aangezien de busrit net iets langer duurde dan gepland. Gelukkig was er wel nog tijd om met z'n allen iets te gaan eten in de Beer Garden. Na de maaltijd doken we het nachtleven van Tallinn in.



Na de eerste dag, waarbij we enkel een glimp konden opvangen van Tallinn, stond de tweede dag volledig in het teken van het ontdekken van de stad. Het is vooral het oude stadsgedeelte Vanalinn dat tot de verbeelding spreekt. De middeleeuwse winkels, kerken en stadsomwalling zijn uitermate goed bewaard gebleven, wat maakt dat de hele wijk UNESCO-werelderfgoed is. Startend vanuit het benedenstad-gedeelte van Vanalinn ging het helemaal naar boven naar de Domberg (Toompea), waar vroeger de adel en de geestelijkheid woonde. Vanop deze plek heb je een prachtig uitzicht over de rode daken die Tallinn kleuren.

Na de officiële Old Town Tour, gebruikten we onze vrije tijd om onze eigen Town Tour te organiseren. We kunnen dus zeggen de grootste blikvangers van Tallinn gezien te hebben. Onze laatste avond in Tallinn sloten we af met, hoe kan het ook anders, een pub crawl. Een kroegentocht, zoals we in het Vlaams zeggen. De tijd die ons restte de volgende dag werd gebruikt om de souvenirshops te bezoeken en een laatste keer terug te keren in de tijd.

Met een voldaan gevoel konden we terugkeren naar Finland. Je zou het bijna niet geloven, maar we hebben genoten van de ferry-tocht terug. Het zonnige weer zat daar zeker voor iets tussen. Voor diegenen die vorige post hebben gemist, hieronder nog eens een videoverslag van het weekendje Tallinn.

Tot de volgende post

Gezocht: schrijfttijd

Lieve volgers van onze avonturen,

jammer genoeg moeten we jullie teleurstellen, maar de eerstvolgende dagen zullen er geen updates meer komen. Niet omdat er niets meer te beleven valt, integendeel! We vinden gewoonweg de tijd niet om te schrijven omdat we zo veel mogelijk van onze tijd hier profiteren. Daarbij komt nog eens dat ze in Finland houden van groepswerken en daar kruipt veel tijd in. 

Bij wijze van zoethoudertje een videootje van onze trip naar Tallinn. Volgende post is met foto's en beschrijving! Beloofd!

Morgen vertrekken we terug op een trip. Dit keer steken we de Russische grens over naar Sint-Petersburg. Terugkomst staat gepland voor dinsdag. Dus we hopen volgende woensdag iets te posten. Indien niet het geval, val ons maar lastig!

Zonnige groeten (ja de zon schijnt hier, geloof het of niet)